Hoe het allemaal begon:

Overgrootmoeder Buitendijk was de eerste Rotterdamse bloemenverkoopster begin van de 20e eeuw. Dat wil niet zeggen dat voor haar tijd in Rotterdam geen bloemen buiten verkocht werden. Op de Coolsingel stonden bloemenverkopers, maar dat waren alleen mannen. Deze mannelijke verkopers plachten hun bloemenmanden voor zich op de grond te zetten. Een daad die de toenmalige politieverordening niet toeliet. Een bloemenmand, die niet in aanraking kwam met de grond, mocht wel. Wanneer de mand echter op de straatstenen rusten, moesten de verkopers de gemeente een soort precariorechten betalen. Als een politie agent in de buurt kwam, flooten de bloemenverkopers tussen hun tanden om elkaar te waarschuwen. Snel zetten zij dan de mand op een van hun voeten en gingen rustig door met het aanprijzen van hun koopwaar. Die manden waren behoorlijk zwaar. De agenten die door het waarschuwingssysteem vaak net te laat waren om de verkopers op de bon te slingeren, drentelden soms

extra lang in de omgeving rond om het hen lastig te maken.

Vast staat dat overgrootmoeder Buitendijk met een flinke mand bloemen aan het begin van de 20e eeuw de huizen van de Rotterdamse elite afging. Dat deed ze vele jaren lang dag in en dag uit. Ze begon enkele jaren voor de eerste wereldoorlog uitbrak met het venten van bloemen in de rijke buurten. De "mensen van geld" woonden aan de Westzeedijk, Parklaan, Eendrachtsweg en Westersingel. Ze had een ouderwetse zwarte doek om. Haar rok was aan een zijde versleten. De mand bloemen schuurden daar steeds tegenaan.
Haar zoon had een bloemenzaak en zij hielp een handje door bloemen aan huis te verkopen. Haar kleinzonen namen jaren later de zaak over en thans runt haar achterkleinzoon de zaak. Het portret van zijn overgrootmoeder hangt nog steeds in de winkel.



Even een stukje historie over de Witte de Withstraat:


                                                                                    Foto: Witte de Withstraat 1954


De geschiedenis van Witte de Withstraat begint in het jaar 1871. De straat die behoort tot de stadsdeel Rotterdam Centrum, heeft haar naam te danken aan de zeeheld Witte Corneliszoon de With, die in 1599 in Briel geboren werd. Hij sneuvelde in 1658 als luitenant-admiraal in de Sont en werd in de St. Laurenskerk in Rotterdam begraven. De Witte de Withstraat had als functie een verkeersader te zijn tussen de westelijke waterstad en de polderstad. Het ligt onder de Westersingel en vormt de verbintenis van

de Witte de Withstraat met het museumpark.

Naast het eerste H.B.S. voor meisjes in Rotterdam, de Hortus Botanicus, de boekenhandel ‘Hanau’, en een van de oudste winkels van de wijk ‘Cool’, bevindt zich daar ook de hypotheekbank die daar nog is, maar een andere functie bekleedt. Maar ook de vierde politie-afdeling van Rotterdam en het museum voor Onderwijk en Kunst. Veel van deze gebouwen hebben hun sporen achtergelaten, maar na het gruwelijke bombardement, ten gevolge van de Tweede Wereldoorlog in 1940, sneuvelden veel

monumentale panden. Zo moesten er menig worden opgeknapt en kwamen er vele bij.

                                                                                                        Toekomst ...
Dat de Witte de Withstraat de moeite neemt om de bekendste kunststraat te worden, is een feit. Sinds 1998 is de Witte de Withstraat namelijk samen met het museumpark en museumhaven uitgeroepen tot dé Rotterdamse Kunst-As. Binnen het Rotterdamse stadshart vormt de Kunst-As een bijzonder cultureel gebied. Op één As zijn meer dan 30 musea, galerieën en studio’s gevestigd. Daarnaast is de Kunst-As ook een eigen stichting begonnen; de stichting Kunstas. Hiermee geniet ‘onze’ straat veel aanzien en bekendheid onder de Rotterdammers, maar ook daarbuiten. Wat zeg nou zelf, wie kent de Witte de Withstraat nou niet?
Dat Witte de Withstraat de toekomst heeft valt niet over te twisten, want het concept Witte de Withstraat zal het Witte de Withkwartier moeten gaan worden. De straten en straatjes rondom de Witte de With moeten namelijk ook, meer en meer, een broedplaatsfunctie voor de kunst gaan vervullen. Dat betekent meer musea en nog meer galerieën. De gemeente Rotterdam heeft als doel gesteld om bruggen te slaan door logische verbindingen te zoeken tussen, onder andere, de Witte de Withstraat en het Westelijke Handelsterrein, tussen de Leuvehaven en de Oude Haven en tussen het Centraal Station tot aan de Maas. Het is de bedoeling dat Rotterdam, net als andere steden, ook één groot centrumhart zal hebben. Uiteraard wel één die heel erg bijzonder is met het kloppende hart in Witte de Withstraat!



 Rotterdamse vlag